"Dzieci małe i duże. Jak je kochać i rozumieć" |
Od autorki
Pewnego dnia, gdy dorośli zastanawiali się "jakie są te nasze dzieci", przysłuchujący się im przedszkolak powiedział: "Dzieci są małe i duże". Bardzo mi się ten podział spodobał. Nowa książka prof. Ireny Obuchowskiej Od autorki
Pewnego dnia, gdy dorośli zastanawiali się "jakie są te nasze dzieci", przysłuchujący się im przedszkolak powiedział: "Dzieci są małe i duże". Bardzo mi się ten podział spodobał.
dr Anna Jakoniuk-Diallo
dr Hanna Kubiak
Recenzja książki profesor Ireny Obuchowskiej „Dzieci małe i duże.”
Książka „Dzieci małe i duże” autorstwa profesor Ireny Obuchowskiej, to uporządkowany tematycznie zbiór felietonów o dzieciach tych zupełnie małych oraz tych dorastających. Książka zawiera łącznie ponad 100 krótkich opowiadań.
W felietonach opisane są różne codzienne sytuacje, z których wynikają przeżycia samych dzieci oraz wszystkich tych, którzy dzieciom w procesie dorastania towarzyszą; rodziców, nauczycieli, innych osób z otoczenia dzieci. Te, opisane barwnym i ciepłym językiem sceny, opatrzone są komentarzem Autorki- profesora psychologii, która zwraca czytelnikom uwagę na problemy rozwoju dzieci, związane z wiekiem ich życia. . Autorka zwraca między innymi uwagę na takie aspekty rozwoju dziecka jak rozwój indywidualności, wyobraźni, empatii, rozwój uczucia przyjaźni. Niektóre z felietonów odnoszą się do relacji dzieci z ich rodzicami. Autorka wskazuje przy tym zarówno na sukcesy jak i na porażki wychowawcze tych drugich, np. w sytuacji, gdy rodzice próbują stworzyć nową rodzinę, kiedy przygotowują dziecko na narodziny rodzeństwa, kiedy stosują wobec dziecka kary, gdy zbyt dyrektywnie podchodzą do dziecka lub gdy próbują zachęcić swojego „leniuszka” do działania. Opisane problemy ukazane są poprzez pryzmat codziennych zachowań i odniesień, jednakże tym obrazom towarzyszy refleksja sięgająca w przyszłość. Z innych jeszcze felietonów dowiadujemy się, jak wspaniałe potrafią być dzieci, jeśli je zrozumiemy i wesprzemy w różnych sytuacjach, jakie niesie życie. Autorka obejmuje spojrzeniem także dzieci „mniejszych szans”- niepełnosprawne czy chore, które szczególnie potrzebują mądrego wspomagania ze strony bliskich osób w procesie rozwoju. Książka składa się z trzech części, została wydana przez wydawnictwo Media Rodzina w Poznaniu. Stanowi swoistą kontynuację trzyczęściowego cyklu „Kochać i rozumieć” tej samej Autorki. W podręcznikach psychologii rozwojowej i pedagogiki brakuje, na co niekiedy zwracają uwagę studenci, opisów autentycznych sytuacji i zachowań dzieci. Książka „Dzieci małe i duże” może być zatem wykorzystana jako ilustracja teorii, podczas seminariów, zajęć ze studentami czy szkoleń adresowanych dla nauczycieli przedszkolnych czy szkolnych. Książka może być użyteczna także lub przede wszystkim dla rodziców, zawiera bowiem odpowiedzi na pytania często ich nurtujące, budzi refleksje i, co szczególnie cenne- nadzieję. Nadzieja ta wynika z przekonania, które można odnaleźć w felietonach: że błędy- także rodziców- są po to, aby z nich czerpać naukę, a w proces rozwoju wpisana jest radość. Warto szukać tej radości w każdej chwili spędzanej z dzieckiem. |